“Antwoord: Nee
Een toeristenvisum kan iedereen aanvragen die visumplichtig is. Een faciliterend visum kan alleen worden aangevraagd door gezinsleden van EU-burgers die gebruikmaken van hun recht op vrij verkeer binnen Europa (Richtlijn 2004/38). Wat is het verschil?
Toeristenvisum (Schengenvisum)
Voor het aanvragen van een toeristenvisum gelden de strenge Schengenregels. Van een aanvrager wordt verlangd dat deze het doel van zijn verblijf voldoende aantoont.
De aanvrager dient daarnaast over voldoende middelen voor het verblijf te beschikken. Dit kan met eigen middelen. De Nederlandse overheid acht €34,- per vakantiedag voldoende. Als de eigen middelen niet voldoende zijn, dan kan een derde garant staan. Ook aan de garantstelling worden hoge eisen gesteld. Hogere eisen zelfs dan door de Nederlandse rechter wordt toegelaten. Zo wordt de eis gesteld dat de garantsteller minimaal over een jaarcontract moet beschikken vanaf het moment van de aanvraag. Dit terwijl het vaste rechtspraak is dat de garantsteller niet over een duurzaam inkomen hoeft te beschikken. Een garantsteller die zelfstandige is heeft zelfs de bewijslast om zijn inkomen over meerdere jaren aan te tonen.
Daarnaast moet een aanvrager ook aantonen dat hij op tijd weer terugkeert naar zijn land, als het visum is verstreken. Met name dit laatste wordt als een enorme struikelblok ervaren. Visumaanvragen worden vaak afgewezen omdat de aanvrager niet of onvoldoende heeft kunnen aantonen dat hij tijdig terug zal keren. Reden voor deze afwijzing is standaard. De economische en/of sociale binding met het land van herkomst is onvoldoende aangetoond. Tja, hoe toon je aan dat je de intentie hebt om weer op tijd naar je land te vertrekken?
Kortom heel veel rompslomp, heel veel papierwerk zonder garantie dat het visum wordt afgegeven.
Faciliterend visum
Een faciliterend visum daarentegen dient vrij eenvoudig verkregen te worden. Familieleden van EU-burgers die gebruikmaken van hun recht op vrij verkeer binnen Europa hebben van rechtswege het recht om de EU-burger te volgen. Zij ontlenen hun recht aan de Richtlijn 2004/38 (Vrij verkeer binnen Europa).
Ter illustratie
Als u als Nederlander in België gaat wonen, dan heeft uw buitenlandse partner/echtgenoot van rechtswege het recht om samen met u in België te wonen. Er hoeft geen verblijfsvergunning te worden aangevraagd voor rechtmatig verblijf. Het recht om in België te verblijven is er gewoon.
Om dit verblijf van rechtswege mogelijk te maken, moet het familielid natuurlijk de grens over kunnen. Simpel gezegd, het gezinslid moet de mogelijkheid hebben om het vliegtuig te pakken om naar België af te reizen en gebruik te maken van dat verblijfsrecht van rechtswege. Daarom heeft de Europese wetgever een faciliterend visum bedacht. Het gastland, in dit geval België, moet erop toezien dat alle faciliteiten worden verleend om het land in te reizen. Het lidstaat heeft de plicht om alle noodzakelijke maatregelen te treffen om te waarborgen dat het gezinslid gebruik kan maken van het recht op vrij verkeer. En dus ook de plicht te zorgen voor een kosteloos visum.
Wat houden deze faciliteiten in:
- Een faciliterend visum is gratis
- Het dient zo spoedig mogelijk via een versnelde procedure te worden afgegeven, in elk geval binnen 15 dagen. Slechts in uitzonderlijke gevallen mag het langer duren
- Van de aanvrager mag niet verlangd worden dat het doel van het verblijf wordt aangetoond met bewijzen
- De aanvrager hoeft niet aan te tonen over voldoende middelen van het verblijf te beschikken
- De aanvrager is ook niet gehouden om aan te tonen dat hij weer tijdig terug zal keren. Dit laatste is logisch, althans dat zou het moeten zijn. Het visum wordt immers aangevraagd om (mogelijk) in een EU-lidstaat te gaan wonen
Wat moet een aanvrager van een faciliterend visum wel aantonen?
Uiteraard moet worden aangetoond dat de aanvrager begunstigde is van de Richtlijn 2004/38. Dit betekent dat de aanvrager moet kunnen aantonen dat hij familielid is van een EU-burger die gebruikmaakt of gaat maken van het recht op vrij verkeer.
Bij verblijf (wonen) langer dan drie maanden gaat het om het volgende:
- Persoonsgegevens van de EU-burger
- Familieband: bijvoorbeeld huwelijksakte of geboorteakte of bewijs van afhankelijkheid van de EU-burger bij bijvoorbeeld gezondheidsproblemen
- Bewijs van inschrijving van de EU-burger bij de gemeente van het gastland (dus niet Nederland!)
Bij verblijf korter dan drie maanden (vakantie):
- Persoonsgegevens van de EU-burger
- Familieband: bijvoorbeeld Huwelijksakte of geboorteakte of bewijs van afhankelijkheid van de EU-burger bij bijvoorbeeld gezondheidsproblemen
- Bewijs van bestemming: bijvoorbeeld hotelreservering waar zowel de EU-burger op staat vermeld als de aanvrager of bewijs van een andere bestemming
- Bewijs dat de EU-burger naar het land zal afreizen, bijvoorbeeld, vliegticket, bus of treinkaartje op naam. Reizen met de auto is uiteraard lastig te bewijzen
Er mogen geen extra documenten worden verlangd met betrekking tot het doel van de reis en middelen van bestaan.
Dit betekent dat op het aanvraagformulier de vragen 19, 20, 31, 32, 33 niet hoeven te worden beantwoord:
Het gaat nog weleens fout bij de Nederlandse ambassade. Schakel daarom tijdig een vreemdelingenrechtadvocaat in voor advies. Een afwijzing heeft tot gevolg dat er bezwaar moet worden gemaakt en dat kan maanden duren. Dit is heel vervelend als u zo spoedig mogelijk met uw buitenlandse partner/echtgenoot wilt gaan samenwonen.
Whatsapp 06-24414784